- Αρχική Σελίδα
- /
- Υπηρεσίες
- /
- Επαγγελματική Ασφάλεια
- /
- Μελέτη Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (ΜΕΕΚ)
Μελέτη Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (Μ.Ε.Ε.Κ.)
Σημαντικός σταθμός ήταν η ψήφιση του Νόμου 1568/85 για την Υγιεινή και Ασφάλεια των εργαζόμενων, την οποία ακολούθησε η έκδοση σειράς Προεδρικών Διαταγμάτων (ΠΔ) που ήρθαν να συμπληρώσουν και να εξειδικεύσουν ειδικές κατηγορίες περιπτώσεων. Στα μέσα της δεκαετίας του 90, οι νομοθετικές απαιτήσεις του άρθρου 8 του Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/18-01-1996) με τίτλο «Μέτρα για τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία», εισάγουν πλέον κατηγορηματικά την υποχρέωση των εργοδοτών για τη σύνταξη γραπτής εκτίμησης επαγγελματικού κινδύνου, δηλαδή της εκπόνησης ειδικής Μελέτης Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (MEEK). Απώτερος σκοπός αυτού του Π.Δ. ήταν η προσαρμογή της ελληνικής νομοθεσίας για την Ασφάλεια και Υγιεινή των εργαζομένων σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ της 12ης Ιουνίου 1991 «Σχετικά με την εφαρμογή μέτρων για την προώθηση της βελτίωσης της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία», 91/383/ΕΟΚ της 25ης Ιουνίου 1991 «Για τη συμπλήρωση των μέτρων που αποσκοπούν στο να προαγάγουν τη βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας κατά την εργασία των εργαζομένων με σχέση εργασίας ορισμένου χρόνου ή με σχέση πρόσκαιρης εργασίας». Το Π.Δ. 17/96 επικαιροποιήθηκε και εμπλουτίστηκε με τον Νόμο 3850/10 (ΦΕΚ 84Α/2-6-2010) που ισχύει από τον Ιούνιο του 2010, ο οποίος είναι υποχρεωτικός για όλες τις επιχειρήσεις, εγκαταστάσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα (βιομηχανικές, γεωργικές, εμπορικές, διοικητικές, εκπαιδευτικές κ.λπ.).
Σύμφωνα με το άρθρο 43, παράγραφος 1, του Ν. 3850/10, η σύνταξη Μελέτης Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου είναι υποχρεωτική, και σε συνδυασμό με την απαίτηση για τακτική ενημέρωση της παράλληλα με τις εξελίξεις – μεταβολές στο περιβάλλον εργασίας (π.χ. νέα μηχανήματα, νέες γραμμές παραγωγής κ.λπ.), συνιστά το κατεξοχήν μελετητικό αντικείμενο του Τεχνικού Ασφαλείας.
Ουσιαστικά, η Μελέτη Εκτίμησης Επαγγελματικού Κινδύνου (MEEK) προσπαθεί να εξασφαλίσει την αποτροπή ατυχημάτων μέσα στην επιχείρηση. Για τον σκοπό αυτό αποτυπώνει και καταγράφει τους πιθανούς κινδύνους, τους αξιολογεί ανάλογα με τον βαθμό σοβαρότητας και την πιθανότητα να εκδηλωθούν, και τέλος προτείνει τα αναγκαία μέτρα που θα τους εξαλείψουν. Αποτελεί έτσι ένα πολύ σημαντικό “εργαλείο” της κάθε επιχείρησης, για την προαγωγή της Ασφάλειας και της Υγείας των εργαζομένων της.
Φυσικά, ο ρόλος του μελετητή ΤΑ είναι καθαρά συμβουλευτικός προς τον εργοδότη, ο οποίος και παραμένει ο αποκλειστικά υπεύθυνος για την ασφάλεια και την υγεία των εργαζομένων του.
Το Θεσμικό Πλαίσιο, το οποίο συνοψίζεται επιγραμματικά στην συνέχεια, συνίσταται από τα παρακάτω νομοθετήματα, που επισημαίνονται με χρονολογική σειρά:
- Ν. 1568/85 (ΦΕΚ 177/Α/85) – “Υγιεινή και ασφάλεια των εργαζομένων”, ΦΕΚ 177, Τεύχος Α, 8-10-1995.
- Π.Δ. 17/96 (ΦΕΚ 11/Α/96) – “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κατά την εργασία σε συμμόρφωση με τις οδηγίες 89/391/ΕΟΚ και 91/383/ΕΟΚ”.
- Π.Δ. 159/99 (ΦΕΚ157/Α/3-8-99) – “Μέτρα για την βελτίωση της ασφάλειας και της υγείας των εργαζομένων κ.λπ. (τροποποίηση Π.Δ. 17/96)”.
- Ν. 3850/10 (ΦΕΚ 84/Α/10) – “Κύρωση του Κώδικα νόμων για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων”, 2-06-2010.
Από οργανωτικής πλευράς, ο Νόμος 2639/98 “Ρύθμιση εργασιακών σχέσεων, σύσταση Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας και άλλες διατάξεις” εισάγει ένα νέο θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της Επιθεώρησης Εργασίας, απόρροια του οποίου είναι το Σώμα Επιθεώρησης Εργασίας (Σ.ΕΠ.Ε.) που άρχισε να λειτουργεί τον Ιούλιο του 1999. Η δομή του Σ.Ε.Π.Ε., όπως προσδιορίζεται από τον ιδρυτικό του νόμο και τον οργανισμό λειτουργίας του (Π.Δ. 136/99), βασίζεται στη διάκριση των κλάδων των Επιθεωρητών και στη θεματική διάκριση των υπηρεσιών ελέγχου.
Σε περιφερειακά επίπεδο, ο πρόσφατος Ν. 3850/10 μέσω του άρθρου 27 θεσπίζει τις Νομαρχιακές Επιτροπές Υγείας και Ασφάλειας των Εργαζομένων (ΝΕΥΑΕ), ενώ το αμέσως επόμενο άρθρο 28 προβλέπει την σύσταση μικτών επιτροπών ελέγχου των συνθηκών υγείας και ασφάλειας της εργασίας, για τις οικοδομές και τα εργοταξιακά έργα.